Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Στιγμιαία

Αν μου χάριζες μια στιγμή, θα σε αγκάλιαζα.
Αν μου χάριζες μια στιγμή, θα σε φιλούσα στο μάγουλο σαν παιδάκι και θα σου έλεγα πόσο πολύ σ' αγαπώ.
Αν μου χάριζες μια στιγμή, θα σου έλεγα πόσο πολύ σε μίσησα όταν αποφάσισες να φύγεις.
Κι ύστερα θα σου έλεγα πόσο πολύ μίσησα τον εαυτό μου, που μ' άφησα να πιστεύω ότι θα μπορούσα ποτέ να σε μισήσω.
Αν μου χάριζες μια στιγμή, θα έπιανα το χέρι σου και θα το έβαζα στο στήθος μου, να νιώσεις πώς νιώθω όταν σε αντικρίζω.
Αν μου χάριζες μια στιγμή, θα σου έδειχνα πόσο λάθος έχεις κάνει.
Θα σου έδειχνα μετά, πόσο λάθος έχω κάνει κι εγώ, που δε σου το 'πα ποτέ.
Αν μου χάριζες μια στιγμή, θα ψιθύριζα στο αυτί σου όλα μου τα μυστικά.
Αν μου χάριζες μια στιγμή, θα σε έβαζα συνοδηγό και θα σε πήγαινα στην παραλία, να αγγίξεις τη θάλασσα.
Αν μου χάριζες μια στιγμή, θα σου έδειχνα τον ουρανό και θα σου έλεγα πως ο ήλιος λάμπει για όλους μας.
Αν μου χάριζες μια στιγμή, θα σου έλεγα πόσο λατρεύω τη διαφορετικότητά σου.
Αν μου χάριζες μια στιγμή, θα έκλεινα τα μάτια για ν' αποκοιμηθώ δίπλα σου, όπως παλιά.
Αν μου χάριζες μια στιγμή, μπορεί και να σώπαινα για να σ' αφήσω ν' ακούσεις πόσο μελωδική είναι η σιωπή όταν είμαστε μαζί.
Αν μου χάριζες μια στιγμή, θα χαμογελούσα κι ίσως χαμογελούσες κι εσύ.
Αν μου χάριζες μια στιγμή, θα σε κοιτούσα στα μάτια.
Αν μου χάριζες μια στιγμή, θα σου έλεγα πως η ζωή υπάρχει για να τη ζεις κι όχι για να την ονειρεύεσαι.
Μα αν μου χάριζες μια στιγμή, η στιγμή θα περνούσε μέχρι να διαλέξω τι να πω και τι να κάνω σε μια στιγμή, όταν εγώ θα ήθελα, πάνω από όλα, να σου χάριζα όλες τις δικές μου...

1 σχόλιο: