Under(no)Cover

Συντονίζομαι με την ανάσα σου καθώς σε βλέπω να κοιμάσαι...
Έτσι, για να νιώσω για λίγο κομμάτι σου...
Αλλά είναι μικρή η ανάσα σου κι επιπόλαιη, κι εμένα δε μου φτάνει...
Πνίγομαι...
Και πάλι καταλαβαίνω πως εγώ κι εσύ είναι αδύνατο να συντονιστούμε...
Κρίμα...
Κι ήθελα τόσο πολύ να είσαι εσύ...
Εσύ που θα γίνεις το σημείο και το σημάδι...
Που θα θυμάμαι και θα κρατάω...
Μα σε θυμάμαι...
Έτσι κι αλλιώς, έγινες σημείο για μένα...
Ήθελες δεν ήθελες, έγινες...
Και ήθελες δεν ήθελες, θα σε θυμάμαι...
Και θα σε κρατάω...
Χωρίς να σε κρατάω...
Χωρίς χέρια...
Χωρίς λόγια...
Στο παράξενο μυαλό μου μόνο...
Θα χάνεσαι και θα βρίσκεσαι...
Γιατί μόνο εκεί σε βρίσκω όπως σε θέλω...
Μόνο για μένα...
Σ' ένα μυαλό, σου έτυχε να ταξιδέψεις...
Και από μέσα εκεί, παντού θα σε στείλω...
Όπου ονειρεύτηκες ποτέ να πας...
Και λίγο παραπέρα...

Έτσι μ' αρέσει να σε πηγαίνω, όπως σου αρεσει κι εσένα...
παραπέρα...
ΠΑΝΤΑ, ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΒΗΜΑ ΠΑΡΑΠΕΡΑ...